A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? (Łk 1, 43)
Ikona Matki Bożej Częstochowskiej nawiedza polskie diecezje i parafie od końca lat pięćdziesiątych dwudziestego wieku. Od września ubiegłego roku „pielgrzymuje” ona w diecezji warszawsko-praskiej, gdzie znajduje się nasz dom prowincjalny.
Nawiedzenie w domu prowincjalnym
Cudowna Ikona nawiedziła nasz dom w dniach 15 i 16 lutego 2018 r. Opatrznościowo w tym czasie kończyła się ostatnia seria rekolekcji dla sióstr naszej Prowincji i w ten sposób w nawiedzeniu uczestniczyły reprezentantki wszystkich naszych placówek.
Samochód-kaplica dotarł do nas punktualnie o 16.00. W kaplicy domu prowincjalnego czekały wszystkie siostry, nasi sąsiedzi, przedstawiciele Ruchu Szensztackiego i zaprzyjaźnieni z nami czciciele Maryi. Wspólnym śpiewem i modlitwą przywitaliśmy dostojnego Gościa. W imieniu naszej wspólnoty sióstr powitała Maryję siostra prowincjalna M. Lidia Czerwonka. Wyraziła naszą radość, przywiązanie i wierność Tej, która od wieków wsławia się w historii naszej Ojczyzny, oraz okazuje swoją moc w historii Rodziny Szensztackiej, naszej wspólnoty sióstr i każdej osobiście. Jak słudzy z Kany Galilejskiej i my przynosimy do „kapitału łask” wodę codzienności. Prosimy Maryję, by u swego Syna wybłagała przemianę tej „wody” w dobre „wino” łaski.
Wieczorną Eucharystię przeżyłyśmy pod przewodnictwem J. E. Ks. Biskupa Marka Solarczyka, biskupa pomocniczego diecezji warszawsko-praskiej. W homilii Ksiądz Biskup ukazał nam, siostrom, nasze wzniosłe powołanie do bycia „siostrą ukochanej Matki Bożej”. Na podstawie swojego osobistego świadectwa przekonywał nas o bliskości Maryi w codziennym życiu oraz nakreślał ideał życia chrześcijańskiego, naznaczonego znakiem krzyża. Maryja przychodzi do nas, aby nas umocnić i towarzyszyć nam oraz naszym bliskim, szczególnie w godzinie cierpienia i niepewności.
Następnie, w czasie uroczystego nabożeństwa, dziękowałyśmy naszej Królowej za błogosławioną historię naszej polskiej Prowincji Sióstr, za prowadzenie naszego Ojca Założyciela, któremu bardzo zależało, by posłannictwo Szensztatu było głoszone także w Polsce.
W tym dniu w sposób wyjątkowy przeżyłyśmy wieczorne pozdrowienie Matki Bożej, śpiewając o 21.00 Apel Jasnogórski. Później przez kolejne nocne godziny czuwałyśmy przy Matce Bożej.
W czasie pożegnalnego nabożeństwa ofiarowałyśmy Maryi nasz duchowy dar, wypracowany z okazji 300-lecia koronacji Jej Jasnogórskiej Ikony oraz oddałyśmy się Jej na nowo, jako narzędzia.
Śpiewem pieśni maryjnych pożegnałyśmy Jasnogórską Panią. Nie mówiłyśmy „żegnaj”, lecz „do zobaczenia” – na czuwaniu Ruchu Szensztackiego na Jasnej Górze, które odbędzie się w dniach 10/11 marca 2018 r.
