WNIEBOWZIĘCIE MARYI –
WYMOWNY ZNAK LUDZKIEJ GODNOŚCI
W dniu 1 listopada 1950 r. papież Pius XII uroczyście ogłosił dogmat mówiący o tym, że po zakończeniu swojego ziemskiego życia Matka Boża została z ciałem i duszą wzięta do nieba. Jest to tajemnica, która wskazuje na nadprzyrodzone przeznaczenie i godność każdej istoty ludzkiej, powołanej do udziału w chwale Boga.
Godność człowieka
Żyjemy w społeczeństwie, które w bardzo wielu dziedzinach nie uwzględnia faktu, że każda osoba ma niezbywalną godność. Ojciec Józef Kentenich mówił o tej prawdzie w 1949 roku, w przemówieniu do Szensztackich Sióstr Maryi, dzień po uroczystości Wniebowzięcia Maryi:
„… Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny. Nie mogła powiedzieć nam nic piękniejszego. Myślimy o wniebowzięciu człowieka, a więc o wielkości człowieka. Z jednej strony w dzisiejszych czasach dąży się do tego, by zniszczyć człowieka, uczynić go kawałkiem maszyny. A Matka Boża mówi nam, jak wielki jest on w swojej godności i w swojej istocie”.
Jesteśmy powołani do niebiańskiej chwały
Uroczystość Wniebowzięcia Maryi ukazuje nam, że godność człowieka wypływa z jego wolności i rozwija się w bezwarunkowym poddaniu się woli Bożej.
W czasie Zwiastowania Maryja korzysta ze swojej wolności i oddaje się całkowicie i bez zastrzeżeń Temu, który mógł i dokonał w Niej wielkich rzeczy. Bóg wywyższył Ją ponad wszelkie stworzenie i pozwolił Jej przebywać w Jego obecności z ciałem i duszą.
Każdy człowiek jest powołany do tej samej chwały. Od nas zależy, czy tak jak Maryja, oddamy się bez zastrzeżeń Bogu, który może dokonać w nas wielkich rzeczy, tak jak dokonał tego w Niej. On może przywrócić ludzką godność w nas i w całym dzisiejszym społeczeństwie.