– Część druga –
Dzień Jubileuszu
Niedziela 9 lipca 2023 r. była deszczowa, ale to nie przygasiło radości oczekiwania pielgrzymów, którzy zatrzymali się w naszym domu rekolekcyjnym, a przyjechali z Nowego Jorku, Miami i Kostaryki. Wielu pielgrzymów z okolic przybyło z pragnieniem, aby jako pierwsi pogratulować Matce Bożej w dniu tego wielkiego jubileuszu. Dziecięce serca cicho i delikatnie, ale z entuzjazmem wyrażały swojej Matce i Królowej serdeczną wdzięczność.
Bardzo Ci dziękujemy! Kim byśmy się stali bez Ciebie, bez Twojej matczynej opieki!
O 9.30 przybyło już wielu pielgrzymów z okolicznych wiosek. Tak więc s. M. Georgina i dwie panie, Máxima i Mercedes, dwie prelegentki na scenie, mogły już opowiedzieć historię sanktuarium.
Królowa Victoria Patris zstąpiła ze swego tronu.
Trzykroć Przedziwna Matka wyszła z sanktuarium w swoim wizerunku, aby spotkać się ze swoimi dziećmi, które przybyły z bliska i z daleka, aby świętować 50. rocznicę Jej obecności wśród nas.
Była to symboliczna wizyta w całym Jej królestwie. Przedstawiciele Ligi Rodzin, matki i kobiety, młodzież żeńska i męska nieśli swoje sztandary. Przy dźwięku bębnów i trąbek naszej Królowej towarzyszyła procesja, która rozpoczęła się przy pomniku Józefa Englinga, przy wejściu na teren posesji, i zatrzymywała się przy różnych stacjach: przy statule Ojca, przy Ogrodzie Niepokalanej na cmentarzu naszych sióstr, przy pomniku siostry M. Emilii i na placu przed sanktuarium. Przy każdej stacji rozważaliśmy łaski pielgrzymkowe: łaskę zadomowienia, łaskę wewnętrznej przemiany, łaskę apostolskiego posłannictwa oraz łaskę Victoria Patris. Pod koniec procesji, otoczona wszystkimi flagami, nasza Królowa Victoria Patris „pozdrowiła” i pobłogosławiła swój lud. W tym czasie został zaintonowany hymn narodowy. Na koniec ludzie weszli do holu i w rytm pieśni jubileuszowej zaintonowanej przez Elbę i jej grupę (Cantina), wszyscy zaczęli radośnie tańczyć.
Dziękujemy, Matko!
Obiad został ufundowany i podany przez kuchnię samorządową. Podczas posiłku grał zespół mariachi, były świadectwa członków Rodziny Szensztackiej z pokolenia założycielskiego, różne pieśni, prezentacja akrostychu ze słowami „DZIĘKUJEMY, MATKO” oraz tańce w wykonaniu Młodzieży Szensztackiej i studentów grupy tanecznej Politechniki JPII.
Msza jubileuszowa
Kontynuacją świątecznego programu była Msza św. jubileuszowa o godz. 14.20, która była centralnym i najbardziej uroczystym punktem dnia. Mszę św. można zobaczyć pod następującym linkiem: https://www.youtube.com/live/MwGXE-lYxdE?feature=share
Głównym celebransem był J.E. Ks. Arcybiskup Francisco Ozoria, któremu towarzyszył biskup pomocniczy, J.E. Ks. Biskup José Amable, wikariusz biskupi okręgu duszpasterskiego, do którego należy nasza parafia La Victoria; o. José Luis Correa, ojciec szensztacki, koordynator kontynentalny Ruchu Szensztackiego na Amerykę Łacińską, ks. Marcelino ze Związku Księży Diecezjalnych i inni kapłani diecezjalni, w sumie 11 kapłanów.
Przyjmij berło w dłonie
Śpiewając specjalne pieśni na tę okazję, chór nadał uroczysty charakter Mszy świętej, która jest liturgicznym dziękczynieniem. Podczas ofiarowania darów berło dla Matki Bożej zostało złożone, jako specjalny dar jubileuszowy od całej dominikańskiej Rodziny Szensztackiej. J.E. ks. Abp Ozoria odmówił modlitwę ofiarowania berła, a ks. Marcelino oddał je w ręce Królowej, umieszczając berło na ramie obrazu. W tym uroczystym momencie siostry śpiewały pieśń „Przyjmij berło w dłonie”.
W homilii Ks. Arcybiskup podkreślił błogosławieństwo, jakie płynie z tego sanktuarium dla całego Kościoła w Republice Dominikańskiej, a zwłaszcza dla archidiecezji. Komentując czytania mszalne, zwrócił uwagę na to, jak Pan używa małych rzeczy, aby objawić swoją chwałę. Wszechmocny Król wybiera osiołka na swój triumfalny wjazd do Jerozolimy. Aby wejść w naszą ludzką rzeczywistość, posługuje się małą Służebnicą z Nazaretu, Maryją. Z tego małego sanktuarium, z tej szkoły Maryi, Pan przychodzi ponownie, aby błogosławić swój lud, aby okazać nam swoją miłość i miłosierdzie.
Słowa wdzięczności
Abp Ozoria podziękował całemu Ruchowi Szensztackiemu, a zwłaszcza Szensztackim Siostrom Maryi za ich służbę Kościołowi.
Bp Amable wyraził wdzięczność za to, że sanktuarium szensztackie znajduje się w jego wikariacie, za posługę sióstr oraz za ich gościnność dla grup z wikariatu, które korzystają z tego miejsca.
José Luis Correa również wyraził swoje pozdrowienia oraz radość i wdzięczność za możliwość udziału w obchodach 50-lecia naszego sanktuarium Victoria Patris.
Po końcowym błogosławieństwie biskupi udali się do sanktuarium, aby podziękować Matce Bożej i zrobić pamiątkowe zdjęcia. Następnie udali się do Casa Ita Pater na poczęstunek. Za nimi podążyło wielu, którzy chcieli pozdrowić biskupów i wyrazić wdzięczność za ich obecność.
Było to radosne i bardzo wzruszające zakończenie, gdy pielgrzymi, którzy przybyli z daleka, żegnali się z Matką Bożą, zanim wsiedli do autobusów, aby wrócić do domu. Chór „Cantina” towarzyszył temu pożegnaniu pieśniami jubileuszowymi i ponownie wyrażał wdzięczność Królowej Victoria Patris i Trójjedynemu Bogu.
Zwycięstwo Ojca
Wszystko było wielkim zwycięstwem, o które wyprosił nam nasz Ojciec Założyciel. On towarzyszył nam w przygotowaniu i przeprowadzeniu tych uroczystości jubileuszowych. Jubileusz był inspirowany jego słowami:
„Jej [Matce Bożej] zawdzięczamy wszystko!”
Wszystko, wszystko: sanktuarium Victoria Patris, nasze domy, strumienie życia, które poruszyły serca wszystkich tych, którzy poświęcili się Matce Bożej w przymierzu miłości w ciągu ostatnich 50 lat. Jej zawdzięczamy wszystko: z Jej pomocą byliśmy w stanie przezwyciężyć wiele ludzkich i ekonomicznych trudności.
Ramię w ramię z naszym Ojcem Założycielem, o. Józefem Kentenichem, oraz wierni jego wielkiemu posłannictwu, posłannictwu Matki Bożej z Jej sanktuarium dla zwycięstwa Ojca, powtarzamy z naszym Założycielem: