08.06.2024

„Chrystus – nasza ufność”

Siostra Antje-Maria Wunderwald
Niemcy, Schönstatt

Uroczystość Bożego Ciała na Górze Szensztat

To właśnie ufność była nam bardzo potrzebna w dniach poprzedzających Boże Ciało, ponieważ prognozy pogody nie wyglądały optymistycznie, podobnie jak wiadomości o obfitych opadach i powodziach. Niemniej jednak my, siostry z Szensztatu i nasi pomocnicy, pozostaliśmy ufni i gorliwie pracowaliśmy nad przygotowaniami. „Zwykle zaczynamy ścinać róże w piątek ok. 5 rano”, opowiadają siostry. Szczególnie w sobotnie popołudnie, młodzi i starsi pomocnicy dołączają do układania dywanów kwiatowych. Dla wielu z nich od lat jest to punkt honoru, aby w taki widoczny sposób przygotować drogę Chrystusowi.

Nasze zaufanie zostało wynagrodzone: w ciągu dnia było w dużej mierze sucho, tylko w nocy popadało, więc dywany kwiatowe pozostały świeże, a kolory kwiatów dosłownie promieniały – i tak pozostało aż do poniedziałku.

„Organy brzmią potężnie, dzwony odbijają się świątecznym echem”

W niedzielę przeżywamy uroczystą Mszę świętą. Eucharystię celebruje 13 kapłanów i ojców szensztackich. Pielgrzymi indywidualni, grupy pielgrzymkowe i siostry wypełniają Kościół Adoracji. Radośnie śpiewane są znane pieśni na Boże Ciało. Chór Szensztackich Sióstr Maryi śpiewa również bardziej współczesne pieśni ze swojego bogatego repertuaru, w tym pieśni ze Światowych Dni Młodzieży w Krakowie. Nie mogło też zabraknąć orkiestry dętej Musikverein Niederwerth 1922, która towarzyszy procesji Bożego Ciała.

Zorientowani na Boga

W kazaniu dr Bernd Biberger, dyrektor generalny Szensztackich Sióstr Maryi, podkreśla, że od wielu wieków jest dobrą tradycją, że my, katolicy, w święto Bożego Ciała niesiemy naszego Pana w eucharystycznych postaciach ulicami naszych miast i wiosek. Jest to przypomnienie, kto jest prawdziwym Panem świata. „Dopóki człowiek koncentruje się tylko na sobie, staje się nieludzki i czyni samego siebie bogiem, ale kiedy jest zorientowany na Boga, całe jego człowieczeństwo może się rozwinąć (…) Kiedy wyznajemy dzisiaj, że Chrystus jest naszą ufnością, jest to wyraz naszego przekonania, że miłość, którą daje nam Bóg, jest podstawową siłą, która może zmienić nasze życie i życie naszego społeczeństwa. To daje nam odwagę, to daje nam nadzieję”. Chcemy, aby procesja Bożego Ciała umocniła naszą ufność, „zwłaszcza w czasach, które przeżywamy jako trudne, ponieważ wierzymy, że jesteśmy wspierani przez miłość Boga, która objawiła się w Jezusie Chrystusie, Jego Synu”.

Dla naszego świata

Tak wiele flag narodowych, dumnie niesionych przez ludzi z danego kraju, wskazuje na międzynarodowość naszej wspólnoty. Reprezentowane są tutaj wszystkie pokolenia: Małe dzieci są wiezione w wózkach, najstarsze osoby opierają się o swoje chodziki. Jedno z dzieci powiedziało: „Ksiądz pożycza Jezusowi swoje stopy, aby On mógł przejść po kwiatowych dywanach przez nasz świat”. W drodze od ołtarza do ołtarza niejako wnosimy Chrystusa w monstrancji w troski naszego życia i prosimy o Boże błogosławieństwo. Teksty modlitw jasno wyrażają problemy naszych czasów i świata, odnoszą się do naszej codzienności oraz umacniają w nas ufność i nadzieję, którą odnajdujemy poprzez naszą wiarę. Modlitwy potwierdzamy wspólnymi odpowiedziami i śpiewanymi wersetami. Przy każdym ołtarzu wypowiadana jest poszczególna intencja modlitewna. Modlimy się wspólnie za rodziny, o sprawiedliwość społeczną i pokój oraz w intencjach Kościoła.

Intencje modlitewne dzieci

Zgodnie z wieloletnią tradycją, przy trzecim ołtarzu swoją modlitwę zanoszą dzieci. Tym razem łączą swoje prośby z poszczególnymi literami słowa „zaufanie” (w j. niemieckim: Zuversicht):

Z   jak słuchać
U   jak niemożliwe
V   jak Opatrzność
E   jak uczciwy
R  jak prawdziwy
S   jak wygrywać
I    jak pomysł
C   jak szansa
jak niebiański
T  jak ogromnie dobry –

„Tak, Jezu, jesteś taki wtedy i teraz… 

To Ty jesteś naszą nadzieją”.

Przed błogosławieństwem dzieci z entuzjazmem rozsypują płatki róż dla Jezusa w monstrancji. Niektóre dzieci szybko zbierają płatki, aby móc je ponownie rozsypać.

Tętniące życie aż do wieczora

Końcowy hymn „Ciebie Boga wysławiamy” przy ołtarzu przed kościołem nie zakończył jeszcze świątecznego dnia. Msza święta dla pielgrzymów, po procesji, również cieszy się dużą frekwencją. Po jej zakończeniu wiele osób korzysta z okazji, aby posilić się w Café Plus oraz ponownie przejść się wzdłuż dywanów kwiatowych. Także wśród popołudniowych propozycji każdy znajdzie coś dla siebie: sanktuarium jest podczas medytacji szczelnie wypełnione, nabożeństwo w Domu Szkoleniowym oraz godzina śpiewu pieśni uwielbienia w kościele również cieszą się dużym powodzeniem.

Wrócimy ponownie!

Wśród uczestników tego dnia spotykamy wielu, którzy co roku przyjeżdżają do Szensztatu na Boże Ciało. „Siostro, nie może nas tu nie być. Przyjeżdżamy co roku – właśnie na Boże Ciało. Nie chcemy przegapić tego wspaniałego doświadczenia!” Inne osoby są tu po raz pierwszy i są pod wielkim wrażeniem: „Wrócimy za rok i przyprowadzimy ze sobą przyjaciół”.

A my wieczorem spoglądamy wstecz na ten dzień z radością i wdzięcznością: Uroczystość Bożego Ciała na Górze Szensztat to rzeczywiście prawdziwy projekt apostolski, który jest zaproszeniem dla wszystkich – i wielu przychodzi!

Fotos: Siostr Maritta Zell