06.12.2017

25-lecie Szensztackich Sióstr Maryi w Kaliningradzie/Rosja

S. M. Andrea Lisdat

W październiku Szensztackie Siostry Maryi rozpoczęły obchody 25-lecia pracy w Kaliningradzie/Rosja. Z tej okazji po raz pierwszy przełożona prowincjalna s. Marisa Spickers odwiedziła dwie pracujące tam siostry: s. M. Angele i s. M. Giselę.

Misja zlecona przez Założyciela Szensztatu

Jesienią 2017 roku media zwróciły większą uwagę na Rosję. Przed 100 laty rewolucja październikowa przyniosła rozwój komunizmu. Wiele pokoleń kształtowało się bez Boga. To spowodowało oddalenie się człowieka od siebie samego i od bliźnich. Konsekwencje widzimy i ponosimy do dzisiaj. Ojciec Kentenich, Założyciel Szensztatu, w tym znaku czasów widział Boże wezwanie i w 1945 roku powierzył misję Szensztackim Siostrom Maryi, które znalazły się w radzieckiej strefie na terenie Niemiec – by «zaniosły» Matkę Bożą na Wschód, by Chrystus mógł na nowo narodzić się w ludzkich sercach.

Szensztackie Siostry Maryi w Kaliningradzie

Po przełomie politycznym Kościół katolicki mógł wznowić działalność na terenach naznaczonych przez komunizm. W 1992 roku s. M. Stella i s. Mariana wyruszyły do Kaliningradu, jako miejsca swojej posługi. Siostry zostały natychmiast włączone w kształtowanie katolickiej wspólnoty: przygotowywanie liturgii, katechezy przygotowujące do chrztu, odwiedziny w domach, praca z dziećmi, rozdzielanie darów i wiele innych. Mała wspólnota w Kaliningradzie i w innych miejscach rozwijała się. Dlatego w ciągu minionych 25 lat przez dłuższy lub krótszy okres czasu było zaangażowanych w Kaliningradzie więcej sióstr.

25 lat konkretnego zaangażowania

Centrum parafialne można łatwo dostrzec: jego punktem centralnym jest drewniany kościół, który jest bardzo pięknie wyposażony i promieniuje religijną atmosferą. Przylega do niego kilka dodatkowych pomieszczeń. Wokół tego kościoła zostało zbudowane całe centrum – z kontenerów i prostej konstrukcji: kuchnia do wydawania zupy, do której codziennie przychodzi od 80 do 100 potrzebujących osób, szatnie, pomieszczenia parafialne, warsztaty, jadalnia dla bezdomnych oraz ambulans, w którym udzielana jest niezbędna pomoc wielu osobom. To jest wyczerpująca, mozolna praca, wychodząca naprzeciw człowiekowi, realizowana w ateistycznym otoczeniu.

W swojej duszpasterskiej służbie, przekazując wiarę, siostry pragną odbudowywać wartości i poczucie godności, a poprzez pracę charytatywną udzielać podstawowej pomocy potrzebującym ludziom.

Podstawa do wdzięczności i spojrzenia w przyszłość

W październiku siostry świętowały swój jubileusz razem ze wspólnotą parafii „Świętej Rodziny” i podziwiały to, co rok po roku wzrastało z malutkich początków. To wielka podstawa do wdzięczności Bogu i ludziom.

S. Marisa mogła doświadczyć żywotnej wspólnoty. Siostry współtworzyły coś, co jest jak oaza, w której działa Matka Boża. Ona daje ludziom ojczyznę i wiarę, pomaga zaczynać od nowa i odbudowywać ludzką godność, którą zagubili ze względu na trudne warunki. Posługa duszpasterska opiera się na duchowości Szensztatu. S. M. Gisela w swoim jubileuszowym przemówieniu przytoczyła wiele przykładów, np. Apostolat Pielgrzymujących Sanktuariów, które odwiedzają rodziny.

W parafialnej jadalni miała miejsce mała uroczystość, połączona z pięknymi spotkaniami i serdecznymi rozmowami.

Na zakończenie uroczystości s. Marisa podziękowała wszystkim parafianom, w różnym wieku, za przygotowanie uroczystości, za wspieranie sióstr oraz za wspólne zaangażowanie w służbie ludziom, a ostatecznie w służbie Kościołowi.

Siostry są wdzięczne za każde okazane zainteresowanie i za każde wsparcie, którego doświadczyły przez lata ich służby. Wiele spraw nie byłoby możliwe bez skutecznej pomocy, bez wielkodusznych ofiar. Życie w Kaliningradzie przynosi wiele wyzwań, które siostry podejmują ze świadomością misji, aby także w następnych latach mogła się utwierdzać wiara w sercach ludzi w obwodzie kaliningradzkim i by mogły być kontynuowane podjęte projekty.

Dla Sióstr Maryi w Kaliningradzie wymownym znakiem z nieba jest fakt, że s. M. Huberte, która po raz pierwszy pojechała do Kaliningradu w 1992 roku i służyła tam wiele lat z wielką miłością i zaangażowaniem, została powołana do wieczności w czasowej bliskości ich jubileuszu.