02.07.2022

Uroczysty koncert organowy z okazji Bożego Ciała

S. M. Donita Häffner

Pełne brzmienie po gruntownym remoncie

W uroczystość Bożego Ciała, 16 czerwca 2022 roku, nasza wspólnota Sióstr Maryi zaprosiła do Kościoła Adoracji na Górze Szensztat – na pewnego rodzaju muzyczną „atrakcję”.

Po kilkumiesięcznym „milczeniu” i gruntownym remoncie organów, teraz miały one zostać na nowo pobłogosławione i uroczyście zabrzmieć. Gdy wchodziło się do kościoła można było zauważyć odświętne dekoracje kwiatowe, przygotowane już na procesję Bożego Ciała w nadchodzącą niedzielę, co tworzyło świąteczną atmosferę.

Tuż przed godziną 16.00 przed prezbiterium zostały ustawiane statywy na nuty, pojawił się instrument klawiszowy oraz wiolonczela – i wkrótce miał się rozpocząć program.

Najpierw ks. dr Biberger, jako rektor Kościoła Adoracji, przywitał gości i wyraził radość, że organy, po przerwie trwającej od Wielkanocy, spowodowanej gruntownym remontem, znów zabrzmią pełnym dźwiękiem. Organy zostały wyremontowane przez firmę Mayer z Heusweiler w kraju związkowym Saara, tę samą, która zbudowała organy 44 lata temu. W tym celu zdemontowano, oczyszczono i dostosowano do obecnych standardów piszczałki organowe. Ks. dr Biberger podziękował firmie Mayer za rzetelną pracę. Słowa wdzięczności skierował również do Kasy Oszczędnościowej w Koblencji, która przekazała hojną darowiznę. Na koniec podziękował wszystkim, którzy przyszli na koncert.

Znaczenie muzyki organowej w liturgii

W ramach wprowadzenia ks. dr Biberger krótko omówił znaczenie muzyki organowej w kontekście liturgii. Sobór Watykański II określa śpiew i muzykę jako niezbędne w liturgii: muzyka nie jest czynnością. Muzyka jest liturgią, muzyka jest uwielbieniem; muzyka jest aktywnym uczestnictwem w chwaleniu Boga.

Poprzez wielość tonów organy sprawiają, że rozbrzmiewają wszystkie dziedziny ludzkiego życia: radość, smutek, uwielbienie… Tak, organy zachęcają do włączenia się w uwielbienie Boga.

W tym momencie organy zostały ponownie błogosławione i obficie skropione wodą święconą.

Muzyczna podróż przez trzy wieki

Zanim rozpoczął się koncert, zostali przedstawieni muzycy: organista – pan dr Ralf Hansjosten, nauczyciel szkoły średniej w Trewirze. Jego syn Benedikt Hansjosten (17 lat) grał na wiolonczeli i córka Julia Maria Hansjosten (18 lat) – na skrzypcach.

Zostaliśmy niejako zabrani w ponad godzinną, urozmaiconą „podróż” przez trzy wieki: Od Pachelbela i Bacha przez Haendla, Telemanna, Vivaldiego i Buxtehudego po Boellmanna, Masseneta, Homiliusa, Reubke i Campioniego. Już pierwsze utwory – Preludium Bacha, Partita chóralna Pachelbela i Trio Reubkego – sprawiły, że nowo wyremontowane organy zabrzmiały pełnym dźwiękiem. Po niej nastąpiły na przemian utwory na skrzypce i basso continuo, na wiolonczelę, wreszcie na fortepian, skrzypce i wiolonczelę. Utwory końcowe były grane ponownie na organach jako utwory solowe.

Publiczność z uwagą śledziła program, a na koniec podziękowała za muzyczną „podróż” gromkimi brawami. Jedna ze słuchaczek wyraziła swój entuzjazm: „Koncert rodziny Hansjostenów był wspaniałym doświadczeniem. Szczególnie przemówiła do mnie harmonia smyczków i fortepianu oraz myśl, że ojciec ze swoimi dziećmi dał nam tak piękny występ”.

Niebiańska muzyka na chwałę Boga

Na koniec siostra M. Aleja, przełożona generalna naszej wspólnoty, serdecznie podziękowała panu Hansjostenowi: „Mogliśmy dzisiaj usłyszeć niebiańską muzykę. Brawa świadczyły o tym, że obdarowaliście i ubogaciliście nas”.

Szczególne podziękowania należą się również Julii Marii i Benediktowi, którzy z wielkim entuzjazmem podchodzą do muzyki i dzięki temu mogą sprawić radość wielu osobom. Siostra M. Aleja podkreśliła, że muzyka może przyczyniać się do uwielbienia Boga i wyraziła życzenie: „Niech ta muzyka towarzyszy nam w codziennym życiu!”

Siostra M. Aleja jeszcze raz podziękowała wszystkim gościom za przybycie, za zainteresowanie, za ofiary. „Życzę Wam dobrej drogi do domu i, jeśli zechcecie, serdecznie zapraszam na procesję Bożego Ciała w najbliższą niedzielę” – Spontaniczne oklaski publiczności potwierdziły to, co wyraziła s. M. Aleja.

„Dziękuję i mam nadzieję, że jeszcze się zobaczymy!”.

Na koniec pan dr Ralf Hansjosten podziękował nam za umożliwienie mu przeprowadzenia tego koncertu na organach. Jego świadectwo: Od 30 lat jest zafascynowany tymi organami. Dzięki kontaktom z siostrą M. Tabeą pojawił się pomysł koncertu i byłby szczęśliwy, gdyby przy jakiejś okazji mógł jeszcze raz zagrać na tych organach. „Dziękuję i mam nadzieję, że jeszcze się zobaczymy!”. Gorące brawa publiczności wyraziły oczekiwanie na kolejny koncert. Następnie siostra M. Aleja wręczyła pamiątkę panu Hansjostenowi, jego dzieciom i jego żonie, która była obecna na widowni.

„Bardzo miła rodzina!” – skomentował ktoś, kto przeżył to spotkanie z muzykami. „Harmonię wśród nich można było usłyszeć w ich muzykowaniu!”.