Marynarze wykorzystują wodę, aby podróżować do dalekich krajów. Morza dały możliwość komunikacji pomiędzy starym i nowym Światem. Woda i możliwości Internetu dały również Szensztackim Szkołom Maryjnym z Vallendar i Borken nadzwyczajną okazję, by nawiązać kontakt z ich szkołami partnerskimi w Indiach i Burundi.
Uczennice Szensztackich Szkół Maryjnych uczestniczą w konkursie robotyki
Zespół uczennic z obydwu szkół uczestniczył w dniu 25 listopada 2017 roku, w Koblencji i w Borken, w konkursie First Lego League (FLL), międzynarodowych zawodach z dziedziny robotyki. Młodzi ludzie w wieku od 9 do 16 lat budują i programują robota, który musi wykonać pewne zadania na określonej przestrzeni. Szkoła Maryjna z Borken po raz szósty organizowała ten konkurs. Bez pomocy byłych uczennic, które – podobnie jak w poprzednich latach – zaangażowały się jako jurorki, trudno byłoby szkole przeprowadzić to wydarzenie. Trzy zespoły Szensztackiej Szkoły Maryjnej w Vallendar po raz trzeci uczestniczyły w konkursie Regionu Środkowego Renu, który odbył się w Koblencji.
Zespoły uczennic obydwu tych szkół dla dziewcząt wzbudzały na tych konkursach zainteresowanie, ponieważ w konkurujących zespołach dominowali chłopcy. Koledzy z innych szkół chwalili gotowość do pomocy oraz otwartość dziewcząt. Siostra M. Bonnie, instruktorka Roberta-Teacher w szkole w Borken, dostrzega w tym konkursie pozytywną okazję dla rozwoju osobowości: „Można zauważyć z jaką pewnością dziewczęta stają wobec chłopców”. To, że dziewczęta mają większe predyspozycje społeczne, miało odbicie także w wynikach konkursu. Nagrodę za najlepszą pracę zespołową zdobyły zarówno w Koblencji, jak i w Borken, zespoły Szkół Maryjnych.
Obok budowania i programowania robotów w konkursie FLL oceniane jest także jedno zadanie w zakresie pracy zespołowej. Poza tym uczestnicy przygotowują też prezentację badawczą, w której opracowują rozwiązanie jakiegoś aktualnego problemu. W tym roku zadania nosiły tytuł „HYDRO DYNAMICS [nauka o wodzie] – jak ją znajdujemy, transportujemy, magazynujemy i jak nią dysponujemy”. Młodzi ludzie zastanawiali się nad takimi problemami, jak deficyt wody czy zanieczyszczenie wody.
Współpraca ze szkołami partnerskimi w Indiach i Burundi
Ponieważ obydwie szkoły od lat angażują się we współpracę z École Technique de Gestion w Burundi albo z Schoenstatt St. Mary’s School w Bangalore, w Indiach, dla zespołu uczennic było jasne: będziemy współpracować z naszymi szkołami partnerskimi i rozwiniemy projekt, w jaki sposób można podejść do problemu wykorzystania wody w Burundi i w Indiach. Zostały wysłane e-maile z Niemiec do Afryki i Azji, przedstawiony został projekt i przekazane informacje. Dyrektorka szkoły „Schoenstatt St. Mary’s School” w Bangalore, siostra M. Joice, opracowała prezentację, w której wyjaśniła m.in. kulturowe znaczenie wody w Indiach. Ta prezentacja została pokazana w czasie konkursu w klasie.
Wykorzystując informacje przekazane przez s. M. Joice, zespół uczennic dziesiątej klasy szkoły dla dziewcząt w Borken, w sposób tak przekonywujący przedstawił pomysł na rozwiązanie problemu oczyszczania zanieczyszczonych rzek w Indiach, że otrzymał on nagrodę za prezentację badawczą. W całościowej kwalifikacji dziewczęta zajęły zaszczytne drugie miejsce. Także zespół z dziewiątej klasy był bardzo zadowolony z zajętego trzeciego miejsca.
W czasie konkursu w Koblencji zespół #TechBlack zaprezentował rozwiązanie problemu zużycia wody w Burundi. Gdy uczennice poprosiły w ich partnerskiej szkole o jakiś projekt dotyczący FLL, otrzymały odpowiedź, że wody jest w Burundi wystarczająco, ale trudnością jest uzdatnianie jej do picia. Z tego zrodził się temat „Czysta woda pitna”. Uczennice nakręciły krótki film animowany z postaciami z klocków Paymobil, dotyczący korzystania z wody w Burundi, oraz przedstawiły możliwą do zastosowania w krajach Trzeciego Świata technikę filtrowania, w celu wytwarzania wody pitnej. W ramach swojej prezentacji zaprezentowały komisji konkursowej brudną wodę, a na końcu podały jej członkom dosłownie (czystą) wodę.
Pełne zaangażowanie – z zapałem i żarliwością
S. M. Christamaria, która jako nauczycielka informatyki przygotowywała do konkursu trzy zespoły Szensztackiej Szkoły Maryjnej w Vallendar, dzieliła się po konkursie: „Nasz zespół trzeszczał w szwach: Ponad 50 zapaleńców – członkinie zespołu i fanki – wzbudzały zainteresowanie w czasie konkursu. ‘Skąd są te dziewczęta?’ dziwili się inni i musieli przyznać, że dziewczęta w niczym nie są od nich gorsze. Profesjonalizm, logiczne myślenie i reagowanie zadziwiały innych uczestników i jury. Dziewczęta najbardziej przekonywały przez swój zapał wykazywany w konkursie. Były tak bardzo zaangażowane, że wszystkie trzy zespoły były zwycięzcami, niezależnie od tego, czy udało im się zdobyć upragnioną nagrodę, czy nie. Te trzy zespoły, w których współpracowały uczennice wszystkich poziomów – od szkoły podstawowej do liceum, były w stanie utrzymać swoją pozycję wśród 15 innych drużyn”.
Woda łączy nie tylko kontynenty, lecz także tworzy więź ze szkołami partnerskimi wśród naszych Szensztackich Szkół Maryjnych. To przeżyły uczennice w listopadzie. Uświadomiły sobie, że Ruch Szensztacki jest międzynarodową siecią, w której można się wzajemnie ubogacać pomysłami. Partnerstwo pomiędzy Szensztackimi Szkołami Maryjnymi jest dawaniem i braniem. Jeżeli zazwyczaj w zaangażowaniu niemieckich uczennic na pierwszym miejscu jest zbieranie darów dla ich szkół partnerskich, to w czasie FLL w dziedzinie „szkoła partnerska” przyniosło to owoc, ponieważ zostały odkryte nadzwyczajne źródła.
