Odnowiony ogień i pasja
dla Przymierza Miłości
„Proszę nieść narodowy sztandar. Proszę o pomoc w niesieniu stągwi! Kto pomoże wrzucać wkłady do kapitału łask do ognia?”
W niedzielny wieczór 18 czerwca 2023 r. szesnastu pielgrzymów ze Stanów Zjednoczonych uczestniczyło w odnowieniu przymierza w Prasanktuarium, w ramach ich dwutygodniowej pielgrzymki do Szensztatu w Niemczech. Niektórzy z pielgrzymów wcześniej odwiedzali Prasanktuarium tylko za pośrednictwem kamery internetowej, ale teraz mogli być fizycznie obecni w miejscu powstania Szensztatu – w imieniu wszystkich, którzy zawarli Przymierze Miłości.
Ellen Stock z Florydy opowiada:
„Msza święta i odnowienie przymierza miłości było ogromnym przeżyciem, które zjednoczyło nas wszystkich. Kapłani, siostry i pielgrzymi przybyli z całego świata. Szensztat naprawdę reprezentuje uniwersalność Kościoła katolickiego. Jesteśmy zjednoczeni w naszej miłości do Kościoła i w naszym przymierzu miłości. Celebracja odnowienia przymierza miłości przy ołtarzu [w Prasanktuarium] używanym przez o. Kentenicha zjednoczyła nas również z naszym Założycielem. Wspólna droga do Prasanktuarium była niezapomniana.
O godz. 19.30 pielgrzymi uczestniczyli w kościele pielgrzymkowym we Mszy św. z odnowieniem przymierza miłości. S. M. Rita Baysari z angielskojęzycznego sekretariatu przetłumaczyła części Mszy świętej, homilię, odnowienie przymierza, a nawet tekst pieśni z języka niemieckiego na angielski. Pielgrzymi z entuzjazmem nieśli flagi w procesji do Prasanktuarium. Niektórzy pielgrzymi mogli nawet w czasie odnowienia przymierza być w sanktuarium, wsłuchując się w tłumaczenie.
Punktem kulminacyjnym było spalenie karteczek z wkładami do kapitału łask! Pielgrzymi przywieźli z USA intencje, które zostały wrzucone do ognia. Jeden z panów pomógł przenieść ciężki dzban z kartkami ze Starego Domu, a inni pomogli wrzucać je do ognia.
Ginny Metzcar z Ohio relacjonuje:
Odnowienie przymierza było dla mnie ważne, ponieważ byłam razem z moją Rodziną Szensztacką z innych krajów i [także ze Stanów Zjednoczonych]. Ta uroczystość odnowiła również ogień i pasję, które czułam po moim pierwszym przymierzu miłości, i tak jak wielu innych, odnalazłam nowy [wewnętrzny] pokój.
Annie Gonzales z Teksasu również opowiedziała swoje wrażenia:
„Uczestnicząc w odnawianiu przymierza, doświadczyliśmy jednej rodziny wraz z tymi, których spotkaliśmy z różnych części świata i czuliśmy się z nimi zjednoczeni, mimo że mówiliśmy różnymi językami. Mówiliśmy wspólnym językiem przymierza miłości. Mamy Matkę i Ojca w naszym przymierzu miłości, którzy przyciągają nas do pierwszego przymierza z 18 października 1914 r. W ten sposób jesteśmy rodziną Bożą. Jesteśmy członkami Mistycznego Ciała Chrystusa i doświadczyliśmy tego bardzo konkretnie 18 czerwca.
„Bóg Wszechmogący niech nam błogosławi
i niech obdarza nas szczęściem zbawienia,
wszystkich oddanych dla misji Szensztatu
tutaj na ziemi i przez wieczność całą”.
(o. J. Kentenich, „W stronę Nieba”)